Używamy Cookies w celu dostosowania naszych serwisów do indywidualnych potrzeb użytkowników.
Dalesze korzystanie z tego serwisu oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia. Dowiedz się więcej o naszej polityce prywatności

x

24/06 - 20/07/2013

Galeria
  • zapis filmowy spektaklu

    Spektakl należy do najbardziej nagradzanych dzieł Romea Castellucciego. Dramat Shakespeare’a posłużył reżyserowi do refleksji nad sztuką retoryki. Retoryka to człowiek w języku: projektuje się on w nim, wyraża, konstruuje swój świat. Retoryka nie jest tylko sztuką perswazji, ale umiejętnością stwarzania rzeczy, budowania świata za pomocą słów. Paradoksalnie spektakl należy do serii przedstawień Castellucciego, w których nośnikiem znaczeń nie jest słowo, ale samo ciało aktora. Tytułową postać gra starzec, Marka Antoniusza człowiek po tracheotomii, Brutusa i Kasjusza – dwie anorektyczki. Aktor jest w spektaklu nośnikiem sensu, ale ma też narzucać się widzowi poza układem znaczeniowym. „Indywidualna fizyczność aktora tak bezpośrednio i mocno oddziaływała na widzów, że wielu z nich traciło jakąkolwiek możliwość ustalenia relacji między odbieranym zmysłami ciałem a fikcyjną postacią, którą dany aktor grał na scenie teatralnej” – pisała Erika Fischer-Lichte o spektaklu włoskiego reżysera.

  • ROMEO CASTELLUCCI – kurator Idiomu: oh man, oh machine / człowiek-maszyna – należy do grona artystów definiujących współczesny teatr europejski. Ukończył malarstwo i scenografię na bolońskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1981 roku powołał grupę Socìetas Raffaello Sanzio, w ramach której tworzy do dziś, łącząc sztuki wizualne, teatr i performans. W 2005 roku został kuratorem programu teatralnego Biennale w Wenecji, w 2008 roku – artystą stowarzyszonym, czyli współ-tworzącym program festiwalu w Awinionie. Jego przedstawienia można oglądać w najważniejszych teatrach i na festiwalach na całym świecie. Do Polski Romeo Castellucci przyjechał po raz pierwszy właśnie na Maltę, podczas której w 2001 roku pokazał wybitne i wielokrotnie nagradzane przedstawienie Genesi, a w 2004 roku kolejny spektakl – Voyage au bout de la nuit.