zapis filmowy spektaklu
Tryptyk nawiązujący do Boskiej komedii Dantego Alighieriego miał premierę w 2008 roku na festiwalu teatralnym w Awinionie i został uznany przez dziennik „Le Monde” za najważniejszą produkcję kulturalną pierwszej dekady XXI wieku. W Boskiej komedii Castellucci nie szuka scenicznej reprezentacji dla obrazów opisanych przez Dantego. Inferno (piekło) jest próbą oddania w melancholijnych obrazach stanu psychicznego człowieka końca XX i początku XXI wieku – jego smutku, lęków, rozpaczy; Purgatorio jest wstrząsającym obrazem ziemskiego życia i relacji człowieka z Bogiem; Paradiso (raj) – instalacją, której niedostępności doświadczamy indywidualnie i cieleśnie. Jak mówi reżyser: „Przeczytać, odczytać na nowo, rozciągnąć, kuć we wnętrzu Boskiej komedii, aby można było o niej zapomnieć. Wchłonąć ją przez epidermę. Niech wyschnie na mnie jak mokra koszula”. Strategia artystyczna Castellucciego polega na wydobyciu gwałtowności obrazu i odwołaniu się do emocji. Obiektem wizualizacji jest nie tyle znaczenie zawarte w tekście, co emocja wydestylowana z wybranego motywu, wątku, słowa.
ROMEO CASTELLUCCI – kurator Idiomu: oh man, oh machine / człowiek-maszyna – należy do grona artystów definiujących współczesny teatr europejski. Ukończył malarstwo i scenografię na bolońskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1981 roku powołał grupę Socìetas Raffaello Sanzio, w ramach której tworzy do dziś, łącząc sztuki wizualne, teatr i performans. W 2005 roku został kuratorem programu teatralnego Biennale w Wenecji, w 2008 roku – artystą stowarzyszonym, czyli współ-tworzącym program festiwalu w Awinionie. Jego przedstawienia można oglądać w najważniejszych teatrach i na festiwalach na całym świecie. Do Polski Romeo Castellucci przyjechał po raz pierwszy właśnie na Maltę, podczas której w 2001 roku pokazał wybitne i wielokrotnie nagradzane przedstawienie Genesi, a w 2004 roku kolejny spektakl – Voyage au bout de la nuit.